کمی درد و دل
دوشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۴، ۰۲:۱۶ ق.ظ
پنهان نباش ، بیا و مردانه بایست و حرف هایت را میان این رهگذرهای به ظاهر سر به زیر واو به واو به چشمهایم خیره شو و بگو . بیا و کمی هم حقیقی باش ، بیا و کمی هم تلخ بودن وقایع درحال رخداد را ببین . خودت را از رنگ های مجازی بکن و بیا و ببین که کدر بودن شده است تنها رنگ دنیای واقعی مان ؛ با اینهمه رنگی که برداشته ای برای خودت قرار است چه کسی را قهوه ای کنی؟
پ.ن 1 : هیچ وقت فکر نمیکردم که از دنیای تکنولوژی خسته بشم و دلم برای خاطرات خیلی خیلی کهنه تنگ بشه و بخوام که دوباره اتفاق بیفتن شب یلداهاش.
پ.ن 2 : حس های خیلی خیلی خوبی دارم انگار که قرار است تالاپی بیفتم توی یک شهر بستنی شکلاتی :)
۹۴/۰۹/۲۳
. عارفه .
