ذائقه جات

زندگی ِ والیبالی

شنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۴، ۱۱:۰۰ ب.ظ

ست اول

تو آمدی و در دل چادر زدی و من مغلوب احساسات شدم .

ست دوم

یک نفر آمد چون بلبل خواند و خواند و خواند و نهایتا" قصر نشین ِ دل تو شد و من بازنده‌ی یک بازیکن قدرتی شدم .

ست سوم

با وجود آدم های بعد از تو من هنوز نتوانسته‌ام فراموشت کنم و دست آخر به زندگی باختم .

+ بازی برگشت کی برگزار میشه ؟!

۹۴/۰۴/۱۳

نظرات  (۳)

۱۳ تیر ۹۴ ، ۲۳:۱۸ مترسک ‌‌
زندگی تنها بازی‌ایه که فقط میره، برگشتی توی کارش نیست...
پاسخ:
درسته اما میشه یه موقع‌هایی تلافی کرد ؟ البته اگه بخوای خیلی مبارزه طلبانه بهش نگاه کنی‌ !
۱۳ تیر ۹۴ ، ۲۳:۳۱ مترسک ‌‌
تلافی؟ تلافی چی؟ با کی؟ توف سر بالا می‌شه اون وقت که :|
پاسخ:
نـــــــــه!!!!!
خودمو نمیگم اصلا همین که اسم بعضیا رو هم به زبونت نیاری از تلافی بهتره :/
زندگی بهشون تلافی کنه :| ؟؟؟؟
۱۴ تیر ۹۴ ، ۱۴:۴۳ مترسک ‌‌
منم واس اون دکترین خودمو دارم؛ معتقدم همین که این‌قد حال خوب و بخت خوش به زندگیت تزریق کنی طوری که دیگه همون «بعضیا» به گرد پاتم نرسن بهترین تلافیه؛ چون خود به خود دیگه طرف حتی خودش هم دیگه خودشو حساب نمی‌کنه چه رسد که تو بخوای محاسبه‌اش کنی! این‌که اسم طرفو نیاری و اینا جز اعصاب‌خوردی فایده دیگه‌ای نداره؛ اینو به عینه تجربه کردم، اگه دوست داشتی بگو تا تعریف کنم برات.
پاسخ:
درسته :|
کلا اومدن یه آدم بعدش هم رفتن اعصاب خوردی داری حالا میخواد رفتنش به ضرر باشه یا به سودمون !
در من حسی تا ابد کنجکاوی :دی