هلی کوپتر نباشیم

وقت هایی که بی اعتنا رد میشوی یاد روزهایی میفتم که هلی کوپتری از آسمان کوچه ی تنگمان عبور میکرد و هیچ وقت فریادهای "من اینجام" دخترکی با موهایی خرمائی را نمیشنید و هیچ وقت تصویری از من نمیدید و هیچ وقت برایم شاخه گلی نمیفرستاد؛ با وجود اینکه بازی و دوستانم را رها کرده بودم و تمام خیابان شلوغی که دویدن به سمت آن برایم غدقن بود را دویده بودم.