تنهایی راه و رسم خودش را دارد. گریه دارد، هرچه از اندوه درونش شرح دهم کم است اما غم هایش آدم ساز است. ظاهرت هرچند ناخوشایند؛ هرچند نحیف و زشت اما روحت ... اما روحت در هیچ چاردیواری جا نمی شود، آستانه تحمل هیچ سنگفرشی به هیبت آن نمیرسد. آرامشی دارد که تو را صبور نگه میدارد چرا که وقتی قلبت بیمار فرشته ای باشد چشم میبندی و اشکی از گوشه چشم و قرآن که باز میشود قلب قرآن تلاطم های دل بی قرارت را خاموش می کند.
+یس والقرآن الحکیم ...
+معلومه حالم خوبه؟ بیاییم برای حال خوب همدیگه دست به دعا شیم.
۱۰ نظر
۲۷ آذر ۹۴ ، ۰۰:۴۹